Double India Pale Ale leżakowane w beczkach po Armaniaku (winiak). Powstało w z okazji dwusetnej warki na nowej warzelni (2014 r.)
10,4%ABV Cena: 30zł (330ml)
Barwa iście pomarańczowa, klarowna. W notatce odnalazłem taki oto zapis „ch*j nie piana”, po którym wnoszę, że była nadzwyczaj mizerną. W wersji BA jednak mnie to zbytnio nie razi.
Przecudownie ma się natomiast sprawa aromatu. Potężna chmielowość w postaci gorzkich cytrusów oraz wyraźnej żywiczności wręcz oblepia nozdrza. Dopiero po lepszym ogrzaniu doszukałem się odrobiny utlenienia w postaci kartonu. Spory woltaż został idealnie zamaskowany.
Smak do złudzenia przypomina nektarynkowo-mandarynkowy sok. Dopiero słodka likierowość podpowiada nam, że mamy do czynienia z czymś zdecydowanie mocniejszym. Wraz ze wzrostem temperatury degustacji pojawia się odrobina mokrego drewna. Aftertaste lekko ziołowy, minimalnie rozgrzewający.
Nie spodziewałem się, że sztandarowe DIPA angielskiego browaru tak świetnie zniesie próbę czasu w towarzystwie drewna. Oznaki starzenia się piwa są bowiem minimalne. Co prawda charakteru typowo beczkowego jest nie wiele, ale kto by się tym przejmował przy tak fajnym efekcie finalnym. Buxton nadal mnie pozytywnie zaskakuje.
