Młodzież
W tej grupie wiekowej depresja często przybiera bardzo dramatyczny obraz. Młodzi ludzie chorzy na depresję unikają przyjaciół lub przyłączają się do grupy rówieśników z odchyleniami. Są rozdrażnieni, kapryśni, długo śpią i mają trudności z porannym wstawaniem. Często są znudzeni i zaniedbują swój wygląd zewnętrzny. U dziewcząt z depresją często występują problemy związane z jedzeniem, takie jak np. otyłość czy anoreksja lub bulimia. Przedstawiciele obu płci bardzo głęboko odczuwają przygnębienie, źle im się wiedzie w szkole i często sięgają po narkotyki i alkohol, aby choć na krótko poczuć się lepiej. Opisują swoje uczucia jako bycie nieszczęśliwym, zazwyczaj nie mogą porozumieć się z rodzicami, nauczycielami i innymi dorosłymi.
U dziewcząt depresja rozwija się częściej niż u chłopców. Są one bardziej zainteresowane swoimi kwalifikacjami społecznymi i w związku z tym bardziej wrażliwe na utratę związków towarzyskich. Dziewczęta mają również tendencję do skupiania się na bolesnych wydarzeniach i rozmyślania o ich skutkach. Ich skłonność do obwiniania samych siebie i poczucie bezradności prowadzą do rozwoju depresji. Zmiany hormonalne u dziewcząt po okresie pokwitania dodatkowo predysponują je do rozwoju depresji.
